Маршрут быў распрацаваны майстрамі Неглюбскага цэнтра ткацтва, што існуе пры мясцовым Доме культуры, сумесна с супрацоўнікамі музея, паведаміў яго дырэктар Пётр Цалка. Дарэчы, менавіта ён суправаджаў першую экскурсію ў Неглюбку. Цікаўнасць пабыць у Неглюбцы праявілі настаўнікі і навучэнцы Гомельскага прафесійнага каледжа кулінарыі.
Як адзначыў Пётр Цалка, атрымалася цікавая і насычаная праграма. Па дарозе з Веткі ў Неглюбку распайшоў аповед пра гісторыю і культуру Веткаўшчыны як найбагацейшага рэгіёна беларускага народнага ткацтва — толькі ў музеі захоўваецца звыш 4000 адзінак тэкстылю. Дырэктар музея расказаў пра асаблівасці мясцовага ткацтва, культурную спадчыну Неглюбкі, Стаўбуна, Казацкіх Балсуноў, пра сімволіку ручнікоў. З зацікаўленасцю маладыя людзі слухалі легенды пра гісторыю ўзнікнення некаторых населеных пунктаў, паходжанне іх назваў.
Дарога на Неглюбку праходзіць праз адселеныя, зруйнаваныя з зямлёй пасля аварыі на Чарнобыльскай АЭС вёскі. Барталамееўка, Амяльное, Грамыкі, Рэчкі і іншыя населеныя пункты з трагічным лёсам — боль Веткаўскай зямлі, які нельга забыць. Тым больш каштоўнасці надаецца побытавым рэчам, у тым ліку тэкстылю, з гэтых вёсак, што паспелі сабраць супрацоўнікі музея і захаваць для нашчадкаў.
У Неглюбскім сельскім цэнтры ткацтва майстар-клас для экскурсантаў правяла Людміла Кавалёва (на здымку). Удзельніца раённых, абласных і міжнародных творчых форумаў, жанчына мае ганаровае званне народнага майстра Беларусі. Дарэчы, некалькі год таму яна падаравала 30-метровы ручнік-абярэг «Кола жыцця» Прэзідэнту Рэспублікі Беларусь Аляксандру Лукашэнку на мерапрыемствах да 30-годдзя Чарнобыля.
Настаўнікі і навучэнцы каледжа не толькі на ўласныя вочы пабачылі, як ствараецца рукатворная прыгажосць. Людміла Васільеўна дазволіла кожнаму, хто жадаў, прысесці за кросны і паспрабаваць розныя тэхнікі ткацтва, адчуць нітку ў руках.
Дзяўчаты з захапленнем успрынялі магчымасць пераапрануцца ў прыгожы неглюбскі строй, і незабыўныя, адметныя фота былі гарантаваныя.
Па папярэдняй дамоўленасці пасля Дома культуры група накіравалася да хаты адной са старэйшых жыхарак вёскі Неглюбка, колісь выдатнай ткачыхі Ганны Іванаўны Каржовай. І тут таксама моладзі было цікава ўбачыць, што нават у 21-м стагоддзі традыцыйныя тканыя і вышываныя рэчы працягваюць жыць у вясковым інтэр’еры: ручнік упрыгожвае чырвоны кут з іконай, посцілкі прыкрываюць ложак, абрус — на стале…
Госці з Гомеля аддзячылі дабразычлівых гаспадароў вялікім караваем. Па іх водгуках, вандроўка ў Неглюбку прынесла неверагоднае натхненне.
У поўным захапленні ад аналагічнага падарожжа былі і дзве наступныя групы турыстаў — з Расійскай Федэрацыі і горада Магілёва.
Па словах Пятра Цалка, у турыстычнай сферы ёсць цікаўнасць да падобных аўтэнтычных маршрутаў. Супрацоўнікі музея апрабуюць праграмы, распрацоўваюць прэс-рэлізы і іншыя інфармацыйныя даведкі для турфірмаў і навучальных устаноў. І запрашаюць да сябе ўсіх, хто не раўнадушны да роднай культуры наша краю, каб наталіць душу прыгажосцю.
Наталля ЦІТУШКІНА.
